.







 




ഭൂതവും ഞാന്‍ മാലാഹയും ഞാന്‍
തൂവെള്ള പല്ലുകള്‍ക്കിടയില്‍
ദ്രംഷ്ട ഒളിപ്പിച്ചവള്‍ ഞാന്‍
ശിരോവസ്ത്രത്തിനുള്ളില്‍ 

കൊമ്പുകള്‍ ഒള്ളിപ്പിച്ചവള്‍ ഞാന്‍ചിറക്കുകള്‍ക്കിടയില്‍ 
കൂര്‍ത്തനഖങ്ങള്‍ ഒളിപ്പിച്ചവള്‍ ഞാന്‍

സ്വാർത്ഥതയ്ക്കു വേണ്ടി
തുവെള്ള പല്ല് കാട്ടി ചിരിക്കും
ചിലപ്പോൾ ദ്രംഷ്ടകൊണ്ടേ ചോര കുടിക്കും.

കപടതയുടെ മുഖം മൂടി ഞാൻ
എന്നെ എതിർക്കുന്നവരെ
കൊമ്പ് പുറത്തു കാട്ടി പേടിപ്പിക്കുന്നവൾ...
തുവെള്ള ചിറകുകൾക്കിടയിൽ മയങ്ങുന്നവരെ
കൂർത്ത നഖങ്ങളാൽ കീറി മുറിക്കുന്നവൾ ഞാൻ ...
എന്റെ കണ്ണുകളിൽ സ്നേഹം ക്രൂരതയും തെളിയും ...
എന്റെ നാവു നല്ലതും ചീത്തയും പറയും ..
എന്റെ മൂക്ക് പൂവിന്റെ സുഗന്ധവും
ചോരയുടെ മണവും ഒരുപോലെ ആസ്വധിക്കും ..
എന്റെ കൈകൾ നിങ്ങളെ
തലോടാനും മർദിക്കാനും കഴിയും .....
എന്റെ കാലുകൾ നിങ്ങളെ താങ്ങുവാനും
ചവിട്ടി മെതിക്കാനും കഴിയും .......
അതെ ഭൂതവും മാലാഖയും ഞാൻ തന്നെ ..
ഞാനും ഒരു മനുഷ്യജന്മം ....
എന്റെ പ്രവൃത്തികൾ എന്നെ
മാലാഖയും ആക്കും ഭൂതവും ആക്കും ..........
നിങ്ങളും എന്നെ പോലെ
......ഹാ ..ഹാാാ .......

4 comments:

ajith said...

ഡബിള്‍ റോള്‍
അത് സാരമില്ല, ചിലര്‍ എത്ര റോളിലാണെന്നറിയാമോ?

സൗഗന്ധികം said...

ഒന്നാലോചിച്ചാൽ എല്ലാരും ഏതാണ്ടിതുപോലൊക്കെത്തന്നെ.


നല്ല കവിത.

ശുഭാശംസകൾ....

Unknown said...

നല്ല കവിത

AnuRaj.Ks said...

ഈ മാലാഹ തന്നെയാണോ മാലാഖ.....

Post a Comment

നന്ദി

എന്താ ഇഷ്ടം ആയില്ലേ????

ഇവിടേ വരെ വന്നിട്ട് ഒന്നും പറയാതെ പോകല്ലേ ???
ഒരു അഭിപ്രായം പറഞ്ഞിട്ടു പോകോ.
 
ഋതുക്കള്‍ © 2008. Template Design By: SkinCorner