ഋതുക്കള്‍: പ്രേമ ഗീതം

Tuesday, September 4, 2012

പ്രേമ ഗീതം

നിന്‍റെ തൂവലുകള്‍ ഞാന്‍ തലോടി...
നിന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ നിറം ചേര്‍ത്തു...
നിന്‍റെ കണ്ണീരിനെ ഞാന്‍ പുഞ്ചിരിയാക്കി....
നിന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ ഞാന്‍ ചുംബിച്ചു....
നിന്‍റെ മൊഴികള്‍ എനിക്ക് തേന്‍ കണമായി
എന്‍റെ മൊഴികള്‍ നിനക്കും....
കാലം അരുവിയിലെ ഓളങ്ങളെ പോലെ...
ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാതെ....
ഒരു പ്രേമ ഗീതം പോലെ....

3 comments:

aby said...: njan undaakum ennum ninodopam orikallum avasanikkatha sneham aayi; September 4, 2012 at 5:23 AM
Unknown said...: വളരെ നല്ല വരികള്‍!; September 12, 2012 at 11:12 PM
sree said...: shanthamayi ozhukunna puzha pole..shanthamaya varikal..good keep it up; September 15, 2012 at 7:07 AM

Post a Comment

നന്ദി

Subscribe to: Post Comments (Atom)

ഋതുക്കള്‍

നിന്‍റെ ചൂടേറ്റ് എന്‍റെ പൂക്കള്‍

വാടിത്തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ്,

വെയിലിനെ കുറിച്ചോര്‍ത്തു

ഞാന്‍ വിയര്‍ക്കുന്നത്.

എന്‍റെ മരുഭൂമികള്‍ നിന്‍റെ

ഉമിനീരില്‍ അലിയുംപോഴാണ്,

മഴയെ കുറിച്ചോര്‍ത്ത്

ഞാന്‍ നനയുന്നത്.

ഒരു വസന്തത്തിന്‍റെ ഇലകള്‍ പൊഴിച്ച്

നീ എന്നെ പിരിയുംപോഴാണ്,

ഓരോ ഋതുവും പോലെ ഞാനും

എവിടെയോ നഷ്ടപ്പെടുന്നത്.......

എന്റെ ഓര്‍മ്മകളിലൂടെ ഞാനൊരു കവിയല്ല, കഥാകൃത്തുമല്ല. ഹൃദയത്തിലെ ഉള്ളറകളില്‍ നിന്നും ചിതറിത്തെറിക്കുന്ന വാക്കുകളും, വാചകങ്ങളും കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്ത് പുതിയ അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നു. സ്വപ്നങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്ന ബുദ്ധിജീവികളതിനെ കവിതയെന്നു വിളിക്കുന്നു. പക്ഷെ, എന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നും ചിതറിത്തെറിക്കുന്ന വാക്കുകള്‍, അത് കവിതയല്ല അതെന്റെ ഹൃദയരഹസ്യങ്ങളാണ്. ഹൃദയത്തില്‍ സൂക്ഷിക്കാന്‍ കഴിയാത്തതിനാല്‍ ങ്ങാനവയെ ഇവിടേക്ക് പകര്‍ത്തുന്നു എന്നു മാത്രം

വാക്കുകള്‍ കടം എടുത്തവ എങ്കില്ലും സത്യം